عنبیه بخش رنگی پشت قرنیه است که رنگ چشم افراد را تعیین می کند.

رنگ این بخش در چشم افراد مختلف متفاوت است و از آبی و سبز تا عسلی و قهوه ای تغییر می کند.

در وسط عنبیه سوراخی به نام مردمک وجود دارد که مقدار نور وارد شده به چشم را تنظیم می کند.

وقتی چشم در محیط پر نور قرار می گیرد مردمک تنگ می شود تا مقدار نور کمتری وارد چشم شود.

به همین صورت وقتی چشم در محیط کم نور قرار می گیرد مردمک گشاد می شود تا نور بیشتری وارد چشم شود.

 

 

چشم انسان دارای سه جرء اصلی و چند جزء فرعی می باشد. اجراء اصلی عبارتند از کره چشم، ضمائم خارجی و حدقه. کره چشم قسمت اصلی آن است. ضمائم چشم عبارتند از پلکها، ملتهمه، غدد و مجاری اشکی و عضلات خارج چشمی، و حدقه یک حفره استخوانی داخل جمجمه است که کزه چشم و ضمائم داخل آن قرار گرفته اند. اجزاء فرعی چشم انسان عبارتند از:

پلک ها
ملتحمه
قرنیه
عنبیه و مردمک
اتاق قدامی
عدسی

جسم مژگانی

زجاجیه
شبکیه
مشیمیه
صلبیه
عصب بینایی
عضلات چشم

کره چشم انسان شبیه به اندازه تقریبی یک توپ پینگ پونگ است و در یک حفره توخالی کوچکی در جمجمه قرار دارد. کار اصلی چشم آن است که نورهایی را که از خارج دریافت می کند طوری روی پرده شبکیه متمرکز کند که تصویر دقیقی از شیء مور نظر روی پرده شبکیه ایجاد شود. شبکیه این تصاویر را از طریق عصب بینائی به صورت پیام های عصبی به مغز ارسال می کند و این پیام ها در مغز تفسیر می شوند. بنابراین برای واضح دیدن، قبل از هرچیز لازم است که نور به طور دقیق روی پرده شبکیه متمرکز شود.

ساختمان اصلی چشم کروی است. در قسمت جلوی این کره یک پنجره شفاف به نام قرنیه وجود دارد. نور از محیط خارج وارد قرنیه شده پس از عبور از مردمک به عدسی می رسد. عدسی نور را به صورت دقیق روی شبکیه متمرکز می کند تا تصویر واضحی بر روی شبکیه ایجاد شود. برای آنکه اشیاء به صورت دقیق و واضح دیده شوند لازم است مسیری که نور در چشم طی می کند شفاف باشد و قرنیه و عدسی نور را درست روی شبکیه متمرکز کنند.

 

اولین شیوه اصلاح بینایی با لیزر PRK می باشد و سابقه این عمل به بیش از ۲۰ سال می رسد .

در ابتدا این نوع عمل در کلیه شماره ها انجام می شد؛ ولی بعدآ مشخص شد که درشماه های بالا، قرنیه بعضی افراد دچار کدورت می شود؛

لذا برای مدتی این عمل جای خود را به لیزیک داد.

ولی امروزه به علت بهبود دستگاه ها و به کارگیری دارو های مخصوص در حین عمل، شانس کدورت قرنیه به حد اقل رسیده و به علت مزایای PRK، باز گشت مجددی به این تکنیک صورت گرفته است.
در این عمل ابتدا لایه پوششی سطح قرنیه که ” اپی تلیوم ” نام دارد به صورت دستی برداشته شده

و سپس اشعه لیزر به قرنیه تابانده می شود و درخاتمه یک لنز پانسمانی برای تسریع ترمیم بر روی قرنیه گذاشته می شود.

این لنز پس از چند روز بایستی خارج شود. پس از عمل ظرف چند روز مجددا ” اپی تلیوم ” ترمیم شده و سطح قرنیه را می پوشاند، ولی تغییر شکل قرنیه باقی می ماند. .

از مزایای این عمل این است که برشی بر روی قرنیه ایجاد نمی شود، ضخامت قرنیه نیز کمتر برداشته می شود و در نتیجه استحکام قرنیه کمتر دچار آسیب می شود.

این عمل برای اکثر افراد به خصوص آن ها که قرنیه نازک دارند مناسب است. از اشکالات این شیوه این است که به علت تاخیر در ترمیم قرنیه ،

بازگشت بینایی بیمار کند بوده و چند روزی بیمار درد و ناراحتی چشم دارد.

با این حال PRK را می توان از نظر امنیت برتر از سایر اعمال قلمداد کرد.