شالازیون چیست؟

شالازیون عبارت است از توده ای روی پلک چشم که به دلیل عفونت مزمن در غدد ترشح کننده مواد نرم کننده لبه پلک، ایجاد می شود.

چه عواملی خطر ابتلا به شالازیون را افزایش می دهند؟

بیماری های پوستی مثل آکنه روزاسه یا درماتیت سبورئیک

برای پیشگیری از ابتلا به شالازیون چه کنیم؟

• اگر چشمتان زیاد شالازیون می زند، پلک خود را روزانه با آب و شامپو بچه که با چیزی شبیه گوش پاک کن مالیده می شود، بشویید.
• با بروز اولین علایم آزردگی چشم، روزانه چند بار کمپرس آب گرم روی چشم خود بگذارید.

آیا شالازیون بهبود می یابد؟

شالازیون ممکن است خود به خود بهبود یابد. اگر این اتفاق نیفتاد، معمولاً می توان آن را به راحتی با جراحی برداشت.

شیشه، فلز یا اشیایی که با سرعت زیاد وارد چشم می‌شوند، می‌توانند آسیب جدی وارد کنند.

اگر چیزی در چشم شما گیر کرده است، آن را در همان جایی که هست رها کنید.

آن را لمس نکنید، فشار وارد نکنید و سعی نکنید آن را بردارید.

این مورد یک اورژانس پزشکی است و باید فوراً به دنبال کمک باشید.

سعی کنید در زمانی که منتظر مراقبت های پزشکی هستید تا حد امکان کمتر چشم خود را حرکت دهید.

انتروپیون (برگشتگی پلک به داخل) به عارضه‌ای گفته می‌شود که پلک به داخل برمی‌گردد و پوست و مژه‌ها به سطح چشم کشیده می‌شود.

نتیجه این سایش تحریک و ناراحتی چشم است.

پلک در بعضی موارد تمام مدت به داخل برگشته است و در باقی موارد فقط پس از چشمک زدن یا فشار دادن پلک به داخل برمی‌گردد.

برگشتگی پلک به داخل در میان سالمندان شیوع بالاتری دارد و معمولاً فقط پلک پایین را درگیر می‌کند.

اشک مصنوعی و کرم چرب کننده چشم علائم برگشتگی پلک به داخل را کاهش می‌دهند.

اما معمولاً جراحی باید برای اصلاح کامل عارضه انجام شود.

اگر برگشتگی پلک به داخل درمان نشود، پوشش شفاف بخش جلویی چشم (قرنیه) آسیب می‌بیند، چشم عفونت می‌کند و دید کاهش می‌یابد.

بهترین کاندیدهای جراحی زیبایی پلک، کسانی هستند که

حداقل 35 سال سن دارند و آویزان شدن پوست پلک یا پُف زیر چشم باعث تغییرات ناخوشایند در چهره آن‌ها شده است

(البته در موارد استثنایی، افراد جوان‌تر را که به دلایل خاص مشکلات فوق را پیدا کرده‌اند می‌توان تحت عمل جراحی قرار داد).

برای انجام این جراحی لازم است شخص به طور کلی سالم بوده و بیماری خاصی نداشته باشد.

همچنین باید انتظارات واقع‌بینانه و معقولی از عمل جراحی و نتایج آن داشته باشیم.

به همین دلیل دیدن تصاویر قبل و پس از جراحی سایر افراد و احیاناً مشورت با کسانی که قبلاً جراحی شده‌اند، می‌تواند کمک‌کننده باشد.

در ضمن باید توجه داشت که جراحی بلفاروپلاستی موارد زیر را بهبود نمی‌بخشد:

حلقه‌های سیاه اطراف چشم
افتادگی ابرو (برای رفع این مشکل به جراحی تکمیلی یا جداگانه‌ای نیاز است.)
چروک‌هایی که اطراف پلک، بین دو ابرو و پیشانی ایجاد می‌شود(برای اصلاح این موارد تزریق بوتوکس روش مناسبی است).

در پایان جراحی محل برش و بخیه ها با پماد چرب می شود و نیازی به پانسمان و بسته شدن چشم وجود ندارد.

پس از آن که اثر داروی بی حس کننده از بین رفت ممکن است احساس کنید که پلک ها تحت کشش و دردناک هستند.

این حالت معمولا خفیف است و با مصرف مسکن های معمولی بر طرف می شود.

در صورت بروز هر گونه درد شدید یا کاهش دید حتما با پزشک خود تماس بگیرید.

معمولا توصیه می شود که پس از عمل 24 تا 48 ساعت از کمپرس سرد استفاده کنید و سرتان را بالا نگه دارید

(برای خوابیدن هم چند بالش زیر سرتان بگذارید) این اقدامات به کنترل ورم و کبودی محل عمل کمک زیادی می کند.

میزان ورم و خون مردگی محل عمل در افراد مختلف متفاوت است.
معمولا ورم و کبودی پس از چند روز به حداکثر می رسد و ظرف 2 تا 4 هفته بر طرف می گردد.

تا یکی دو هفته پس از عمل پلک ها ترشحات خفیف یا حالت چسبندگی دارند.

مصرف قطره های مناسب به رفع این حالات کمک می کند.

در هفته های اول پس از عمل ممکن اشکریزش،حساسیت به نور و تغییرات گذرای بینایی (مثل تاری دید یا دوبینی) ایجاد شود که به تدریج بر طرف می شود.

بخیه ها معمولا 5 تا 7 روز پس از عمل برداشته می شود و پس از برداشتن بخیه ها تورم پلک ها کم کم فروکش می کند و فرد ظاهر بهتری پیدا می کند.