کوفتگی یا پارگی چشم چیست؟

کوفتگی یا پارگی چشم عبارت است از آسیب چشم در اثر برخورد یک جسم غیر تیز (کوفتگی) یا یک جسم تیز (پارگی).

این آسیب می تواند در کره چشم، استخوان های اطراف کره چشم (کاسه چشم) و عضلات کوچکی که به کره چشم متصل شده اند باشد.

كوفتگی یا پارگی چشم چه علایمی دارد؟
– تورم، قرمزی، درد به هنگام لمس چشم، درد خود به خودی، خونریزی یا خونمردگی در چشم یا اطراف چشم.
– مشكل در بینایی

چه عواملی خطر كوفتگی یا پارگی چشم را افزایش می دهند؟
– آسیب چشم معمولاً در دعواها رخ می دهد.
– مشاغلی كه در آن ها چشم در معرض آسیب قرار دارد، مثلا در ورزشكاران، نجاری یا كارهای ساختمانی
– استفاده از تفنگ بادی یا فلاخن
– ورزش هایی مثل بسكتبال، فوتبال، هاكی و غیره

آیا كوفتگی یا پارگی چشم به طور کامل بهبود می یابد؟
با درمان پیشگیرانه از عفونت و نیز بخیه زدن، پارگی های چشم یا اطراف چشم معمولا خوب می شود.

التیام كامل حدود دو هفته طول می كشد.

عوارض احتمالی كوفتگی یا پارگی چشم چیست؟
– نابینایی دایمی
– عفونت
– آب مروارید

برای انجام جراحی عیوب انکساری، مانند هر عمل دیگری، شرایطی لازم است؛ از جمله:

• ثابت شدن نمره چشم، به طوری که نمره عینک یا لنز تماسی‌تان حداقل به مدت 6 ماه ثابت مانده باشد.
• سن بالای 18 سال.
• عدم وجود بیماری چشمی دیگری که بر نتیجه جراحی تأثیر منفی داشته باشد.

تومور پلك و حدقه – تومور کاذب حدقه چشم – تومور پلک

ضايعات پلك و حدقه می توانند به صورت خوش خیم و یا بد خیم باشند.

در حدقه اين ضايعات مي توانند با منشاء عصب، عروق، غدد اشكي و بافت لنفوم باشند

و يا از سينوسها ، مغز و ديگر ساختمانهاي مجاور وارد حدقه مي شوند.

در پلك ضايعات از پوست و غدد چربي منشاء دارند.

علائم

بیرون زدگی چشم از حدقه، انحراف چشم، درد، دو بيني ، افتادگي پلك و تاري ديد از علائم تومور حدقه مي باشند

ضايعه برآمده پلك، زخم پلك، تغيير رنگ پلك، و از بين رفتن مژه ها از علائم تومور هاي پلك هستند.

گاهي نيز در بالغين تومورهاي غدد چربي پلك با گل مژه هاي مكرر ظاهر مي شوند.

تشخيص تومورها حدقه با معاينه و انجام سي تي اسكن و ام آر آي است.

تشخيص تومورهاي پلك فقط با معاينه دقيق است ولي گاهي براي تشخيص گسترش آن به ساختمانهاي ديگر انجام سي تي اسكن ضروري است.

درمان

در تومورهاي حدقه با انجام جراحي مي بايست در صورت امكان تومور  بطور كامل خارج گردد.

گاهي خروج كامل تومور به علت چسبندگي به اعصاب و عضلات چشم ميسر نيست.

در اين صورت بخش عمده اي از تومور حدقه خارج و بقيه ان پس از بررسي نوع تومور توسط پاتولوژي درمان مي شود.

درمانهاي جانبي مثل راديوتراپي و يا شيمي درماني در برخي از تومورهاي حدقه پس از جراحي لازم است.

درمان قطعي تومور پلك جراحي است كه در حين عمل ضمن هماهنگي با بخش پاتولوژي تمام سلولهاي تومور بطور كامل برداشته مي شود.