• جدی ترین عارضه مشاهده شده پس از عمل پی آر کی، قوز قرنیه است و در افرادی ایجاد میشود که ضخامت قرنیه آنها پایین است و یا شماره چشم آنها بالا است.
• دیگر عارضه پی آر کی که خطر جدی محسوب نمیشود مشاهده هاله های نور در اطراف منبع نور مانند لامپ است.
• یکی از عوارض شایع پس از پی آر کی خشکی چشم است که با قطره های اشک مصنوعی قابل کنترل است.
• عفونت قرنیه نیز در موارد کمی ممکن است ایجاد شود که با آنتی بیوتیک ها قابل کنترل هستند.

از سایر عوارض جدی تر و البته کمتر شایع پی آر کی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

• تغییر بیش از حد قرنیه و اصلاح بیش از حد بینایی
• تصحیح کمتر از حد مورد نیاز وضعیت قرنیه
• افزایش فشار داخل چشم
• آب مروارید کپسولار خلفی (Posterior capsular cataracts)
• آسیب بافت قرنیه
• در موارد بسیار نادری ممکن است خطر جدی تری مانند از دست رفتن جزئی یا کامل بینایی ایجاد شود. نابینایی عارضه ای نادر است و به ندرت رخ میدهد.

اولین شیوه اصلاح بینایی با لیزر PRK می باشد و سابقه این عمل به بیش از ۲۰ سال می رسد .

در ابتدا این نوع عمل در کلیه شماره ها انجام می شد؛ ولی بعدآ مشخص شد که درشماه های بالا، قرنیه بعضی افراد دچار کدورت می شود؛

لذا برای مدتی این عمل جای خود را به لیزیک داد.

ولی امروزه به علت بهبود دستگاه ها و به کارگیری دارو های مخصوص در حین عمل، شانس کدورت قرنیه به حد اقل رسیده و به علت مزایای PRK، باز گشت مجددی به این تکنیک صورت گرفته است.
در این عمل ابتدا لایه پوششی سطح قرنیه که ” اپی تلیوم ” نام دارد به صورت دستی برداشته شده

و سپس اشعه لیزر به قرنیه تابانده می شود و درخاتمه یک لنز پانسمانی برای تسریع ترمیم بر روی قرنیه گذاشته می شود.

این لنز پس از چند روز بایستی خارج شود. پس از عمل ظرف چند روز مجددا ” اپی تلیوم ” ترمیم شده و سطح قرنیه را می پوشاند، ولی تغییر شکل قرنیه باقی می ماند. .

از مزایای این عمل این است که برشی بر روی قرنیه ایجاد نمی شود، ضخامت قرنیه نیز کمتر برداشته می شود و در نتیجه استحکام قرنیه کمتر دچار آسیب می شود.

این عمل برای اکثر افراد به خصوص آن ها که قرنیه نازک دارند مناسب است. از اشکالات این شیوه این است که به علت تاخیر در ترمیم قرنیه ،

بازگشت بینایی بیمار کند بوده و چند روزی بیمار درد و ناراحتی چشم دارد.

با این حال PRK را می توان از نظر امنیت برتر از سایر اعمال قلمداد کرد.

خراشیدگی قرنیه چیست؟

خراشیدگی قرنیه بریدگی یا خراش در قرنیه شما است.

قرنیه یک لایه شفاف از بافت های محافظ در برابر چشم است که بر روی عنبیه (که بخش رنگی چشم شما) کشیده شده است.

قرنیه به تمرکز نور کمک می کند.

چه چیز باعث خراشیدگی قرنیه می شود؟

خراشیدگی قرنیه هنگامی می تواند رخ دهد که چیزی وارد چشم شما شود،

مانند شن و ماسه، گرد و غبار، خاک، و تراش چوب یا فلز.

همچنین قرنیه ممکن است به وسیله ناخن، شاخه درخت یا گذاشتن لنز ی که خشک یا کثیف و خشن است، خراشیده شود.

سخت مالیدن چشم راه دیگری است که خراشیدگی می تواند رخ دهد.

در برخی افراد، لایه های بیرونی قرنیه سست هستند.

این افراد ممکن است بدون هیچ دلیل روشنی دچار خراشیدگی قرنیه شوند.

پزشک برای خراش قرنیه چه کاری انجام خواهد داد؟

پزشک شما برای هر گونه آسیب یا ذراتی که ممکن است زیر پلک باشد، معاینه می کند.

یک رنگ زرد- نارنجی ممکن است در چشم شما قرار داده شود تا به دکتر کمک کند که خراش را ببیند.

دکتر شما احتمالا خراش را با قطره چشم یا پماد درمان خواهد کرد. اکثر خراش های کوچک ظرف یک تا سه روز التیام می یابد.

ممکن است نیاز باشد برای آزمایش دیگر روز بعد نزد پزشک بروید.